آ آسانسور عمودی خودکششی که اغلب به عنوان سیستم آسانسور یا بالابر شناخته می شود، پایداری خود را از طریق ترکیبی از سیستم های مکانیکی و کنترلی که برای اطمینان از عملکرد ایمن و قابل اطمینان طراحی شده اند حفظ می کند. در اینجا برخی از جنبه های کلیدی چگونگی حفظ پایداری این بالابرها آورده شده است:
سیستم ضد وزنه: بالابرهای عمودی مدرن از یک سیستم وزنه تعادل برای متعادل کردن بار کابین آسانسور یا سکو استفاده می کنند. یک وزنه تعادل که معمولاً در یک محور یا محفظه مجزا در مجاورت آسانسور قرار دارد، توسط یک کابل به کابین متصل می شود. وزن وزنه تعادل به دقت محاسبه می شود تا وزن خودرو و سرنشینان آن را جبران کند و بار کلی موتور آسانسور را کاهش دهد و عملکرد نرم تر و کارآمدتر را تضمین کند.
سیستم های کنترل: آسانسورها مجهز به سیستم های کنترل پیچیده ای هستند که پارامترهای مختلف از جمله موقعیت کابین، سرعت حرکت و بار داخل کابین را کنترل می کنند. این سیستم‌های کنترلی از سنسورها و مکانیسم‌های بازخورد برای ایجاد تنظیمات بلادرنگ برای حفظ ثبات استفاده می‌کنند. اگر آسانسور هر گونه ناهنجاری یا انحراف از پارامترهای مورد نظر را تشخیص دهد، می تواند به طور خودکار سرعت و جهت موتور را برای اصلاح آنها تنظیم کند.
وسایل ایمنی: آسانسورها به وسایل و ویژگی های ایمنی متعددی برای جلوگیری از حوادث و حفظ پایداری مجهز هستند. اینها شامل گاورنرهای سرعت بیش از حد است که می‌توانند ترمزها را در صورتی که آسانسور از سرعت معینی تجاوز کند فعال می‌کنند و ترمزهای اضطراری که در صورت قطع برق یا سایر مسائل مهم درگیر می‌شوند. علاوه بر این، کلیدهای محدود وجود دارد که مانع از حرکت آسانسور فراتر از محدوده تعیین شده آن می شود.
سیستم‌های هدایت: آسانسورها اغلب از ریل‌های راهنما یا کفش‌های راهنما استفاده می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که کابین یا سکو در یک راستا باقی می‌ماند و به آرامی در مسیر مورد نظر حرکت می‌کند. این سیستم ها به جلوگیری از تاب خوردن یا کج شدن در حین حرکت عمودی کمک می کنند.
افزونگی و استانداردهای ایمنی: آسانسورها تابع استانداردها و مقررات ایمنی سختگیرانه هستند تا از پایداری و قابلیت اطمینان آنها اطمینان حاصل شود. این استانداردها نیازمند افزونگی در سیستم های حیاتی و تعمیر و نگهداری منظم برای شناسایی و رسیدگی به مسائل بالقوه قبل از تبدیل شدن به خطرات ایمنی هستند.
موتورهای کارآمد انرژی: آسانسورهای مدرن اغلب از موتورهای کم مصرف با درایوهای فرکانس متغیر (VFD) استفاده می کنند. این VFD ها امکان کنترل دقیق سرعت و گشتاور موتور را فراهم می کند و به حفظ پایداری و کاهش مصرف انرژی کمک می کند.
سیستم های ضد لرزش و میرایی: برای به حداقل رساندن ارتعاشات و نوسانات در طول حرکت عمودی، آسانسورها ممکن است از سیستم های ضد لرزش و میرایی استفاده کنند. این سیستم‌ها انرژی را جذب و دفع می‌کنند و به سواری نرم‌تر و پایداری بیشتر کمک می‌کنند.
طراحی ساختاری: طراحی ساختاری کلی چاه آسانسور و کابین نیز در پایداری نقش دارد. یک شفت با طراحی خوب با استحکام و استحکام مناسب به جلوگیری از تاب خوردن یا لرزش کمک می کند.
بالابرهای عمودی تک دکل خودکششی AMWP1100
بالابرهای عمودی تک دکل خودکششی AMWP1100
1. کنترل های متناسب
2. حفاظت خودکار از چاله
3. قابل رانندگی در ارتفاع کامل
4.لاستیک بدون علامت
5.سیستم ترمز خودکار
6. سیستم کاهش اضطراری
7. دکمه توقف اضطراری
